Materiały o różnej konstrukcji. Głównie geosiatki i geokompozyty. Stosowane są do polepszenia parametrów nawierzchi asfaltowych.
Geosyntetyki stosowane w bitumicznych warstwach nawierzchni mają za zadanie przedewszystkim opóżnenie pojawienia się spękań i kolein oraz zapobieganie rosprzestrzeniania się spękań do innych warstw nawierzchni.
Zastosowanie właściwego geosyntetyku w warstwach asfaltowych może również przedłużyć ich żywotność i wydłużć okres między ramontami.
Jako warstwa pośrednia asfaltu, geosyntetyki rozkładają równomiernie naprężenia wynikające z obciążenia skierowanego do góry i zmniejszają deformację warstwy asfaltu. Dlatego występowanie pęknięć powierzchniowych jest opóźnione, a żywotność drogi znacznie się wydłuża.
Uszczelnienie
Geowłóknina (również jako skłądnik kompozytu) nasycona asfaltem modyfikowanym, ułożone pomiędzy warstwami asfaltowymi uszczelniają niżej położone warstwy zapobiegając przenikanu w ich głąb wody opadowej. Pozwala to w wielu przypadkach na uniknięcie uszkodzen powstałych przez rozsadzenie zamarzającą wodą. Należy jednak zwrucić uwagę na to, że tak zastosowana geowłóknina może stanowić warstwę poślizgową, co w wielu przypadkach ogranicza możliwość jej stosowania.
Najważniejszy parametr stanowiący o możliwości przejmowania obciążeń i zbrojenia konstrukcji. Wytrzymałość podawana jest w kiloniutonach na metr (kN/m). Badana jest zgodnie z normą EN ISO 10319..
Wydłużenie przy maksymalnym obciążeniu.
Parametr bardzo istotny. Nawierzchnie bitumiczne charakteryzja się bardzo małą elastycznościa. Aby móc wzamcniać taki elemanty zbrojenie musi być jeszcze mniej elastyczne. Geosyntetyk może być zbrojeniem, jeżeli jeg moduł sprężystości (sztywność) będzie wyższy od modułu sztywności warstwy asfaltowej. Dlatego wydłużenia materiałów do zbrojenia nawierzchni bitumicznych oscylują w okolicach kilku procent. Wydłużenie badane jest zgodnie z normą EN ISO 10319.
Nasiąkliwość bitumem.
Parametr istotny dla kompozytów skłądających się z geowłókniny oraz geowłóknin. Świadczy o zdolności przesączenia geowłókniny lepiszczem co wpływa na jego właściwości izolacyjne oraz właściwe połączenie z warstwali bitumicznymi. Stosuje się kilka norm do jego badania a określa się w kg/m2(EN 15381; Texas DOT Item 3099 oraz ASTM D6140-97) lub w l/m2 (ASTM D-6140)
